Klein, kleiner, kleinst...

Mij was gevraagd door de redactie ook eens een artikel te maken over FIMO en canes voor het tijdschrift "Poppenhuizen & Miniaturen". En ja natuurlijk ga ik daar mee aan de slag! Maar... Wat is klein??? Hoe klein is miniatuur en is mijn "klein" klein genoeg? Dus ben ik eerst maar op het internet een tweedehands poppenhuis setje in 1:12 gaan zoeken zodat ik ongeveer weet hoe klein klein moet zijn...

---

Een tafel, 4 stoeltjes, een schommelstoel en een compleet servies. Ik had gehoopt op los bestek, maar alles blijkt in het laadje vastgelijmd te zitten helaas. Een gesneden ham op de schaal als extraatje erbij. Kijk, hieronder zie je wat ik voorheen maakte; kleine chocolade koekjes als oorbel hangertjes en nóg kleinere als oorbel knopjes. Dat wás voor mij erg klein:

Tot de tafel met het servies erbij verscheen...

Toen was mijn klein opeens heel erg groot! Het moet niet alleen gewoon klein worden dus, maar écht miniatuur mini! En geprobeerd of ik dat zou kunnen... en ja!

Mijn beeld van klein is opeens veranderd. Wat ik ooit klein vond is nu groot. Mijn kleine engelse dropjes die aan mijn tas bungelen waren voor mij kleine engelse dropjes. Kleiner dan een centimeter. Maar wil je engelse dropjes voor een poppenhuis maken...

Is dan het kleinste klein wat ik ooit gemaakt heb wel klein genoeg?

Even in perspectief nu he... zó klein is dus miniatuur. Als je je vingers erbij fotografeert en er een lineaaltje bij legt, dan zie je pas echt hoé klein het is.

Enfin... ik heb nog wat aan te passen... kijk maar naar onderstaande chocolade shot met bonbonnetjes, reepjes chocolade en brownies, wat ik heb liggen voor oorbellen enzo en wat nu dus toch echt té groot is nu het op tafel ligt...

Maar de eerste mini miniaturen zijn gelukt; van lucifers zelf een kratje in elkaar gelijmd en wit geschilderd, nog absoluut niet wat ik wil dat het gaat worden maar wel een eind in de goede richting. Citroentjes, halve citroentjes, citroentaartjes, vlaaien, vlaaidoosjes zelfs... allemaal nog voor verbetering vatbaar, maar nu wel in mijn allerkleinst!

Groetjes Karin Robberse